Lubczyk (Levisticum officinalis) ziele czarodziejskie, o mocach niezwykłych :)

Lubczyk (Levisticum officinalis), zioło od wieków stosowane w ludowej medycynie, obiekt nieraz czarodziejski niemal. Z XVI wiecznego poradnika „czarownic” możemy się dowiedzieć , iż 1 października wykopany z korzeniem i nacią „ wielkie i znamienne skutkami czyni życie małżeńskie, roztyrki i niezgody w nim równa „ . 🙂

Lubiły Lubczyk panny, wpinając młode gałązki we włosy.

Surowcem zielarskim jest korzeń lubczyku ( Radix Levisticum) i ziele (herba) lubczyku.

Silniejsze oddziaływanie lecznicze ma korzeń lubczyku.

W ziółku znajdują się kumaryny, flawonoidy, olejki eteryczne, kwasy fenolowe, terpeny.

Jakie wobec tego składu lubczyk ma działanie?

Korzeń lubczyku wykazuje działanie moczopędne, przeciw artretyczne, przeciw obrzękowe. Lubczyk pozawala na wydalanie z organizmu mocznika, kwasu moczowego, chlorków. Dobrze działa przy nadciśnieniu i reumatyzmie. Wykazuje działanie rozkurczowe na mięśnie gładkie układu pokarmowego. Pobudza wydzielanie żółci. Przywraca prawidłową perystaltykę jelit. Reguluje fermentację i przeciwdziała wzdęciom.

Świeże liście (suszone i mrożone) też dodaje się do sosów, zup (rosołów zwłaszcza), serów, past, mięs . Należy czynić to z umiarem, gdyż jak na czarodziejskie ziółko przystało, może całmowicie zdominować smak i zapach przygotowywanych potraw. Lubi się lubczyk ze szpinakiem, szparagami i kapustą. 🙂

Lubczyk zaliczony jest do ziół leczniczych przez między innymi Św. Hildegardę (1098-1179)czy też Matthiolus’a (1501-1577) .

Można przygotowywać z niego napar i pić np. 3 razy dziennie po ½ szklanki po posiłkach.

U mnie w rodzinie, co roku przygotowuje się nalewkę na świeżym zielu lubczyku. „Ku zdrowotnośći” zażywamy jej jesienią i zimą, dla polepszenia nastroju, złagodzeniu swarów i dla dobrego trawienia 🙂 .

Tu kuknijcie dla znalezienia receptury na nalewkę lubczykową, „lubczykówką” zwaną 🙂 : http://zielarnia.com.pl/nalewka-na-lubczyku-lubczykowka-zwana-dla-milosci-i-trawienia/